2
دانشیار، گروه پژوهشی پوشش‌های سطح و خوردگی، پژوهشگاه علوم و فناوری رنگ
چکیده
سازوکار پایدار کردن فیلم‌های پوششی در برابر تخریب و اکسایش نوری برحسب چگونگی جذب نور در پوشش‌ها که ممکن است توسط گروه‌های رنگ‌ساز بخش رزینی، رنگدانه‌ها، ناخالصی‌ها و غیره صورت گیرد شامل حذف فرآیندهای فوتوفیزیکی و فوتوشیمیایی گوناگونی است که هنگام اکسایش نوری آنها اتفاق می‌افتد. بطور کلی عمل پایدارکنندگی نوری پایدارکننده‌ها بر مبنای غربال‌کردن یا صاف‌کردن پرتو فرابنفش، جذب پرتو فرابنفش، فرونشاندن حالت برانگیخته گونه‌های برانگیخته شده با پرتو فرابنفش و از بین بردن رادیکال آزاد یا متلاشی کردن هیدروپراکسیدها می‌باشد. از این میان دو روش آخر یعنی فرونشاندن حالت برانگیخته گونه‌های برانگیخته شده با پرتو فرابنفش و از بین بردن رادیکال آزاد یا متلاشی کردن هیدروپراکسیدها، از جمله موثرترین روش‌ها می‌باشند.
)
